Stokrozen uit Groningen

Alcea rosea – de stokroos – is al in de 15de eeuw in Europa geïmporteerd vanuit zuidwest China. Voor mij is de stokroos vooral die bloem die veel Groningse straatjes zo opfleurt. Vaak heeft ze voor het ontkiemen in de Groningse buurtjes genoeg aan de spleetjes tussen de stoeptegels en de muur. Maar ze wordt ook veel in borders gezaaid, vaak in borders van maar een tegel breed.

Het lukt het stokrozenzaad niet om zich zonder hulp van Groningen naar ons vakantiehuisje in Norg uit te zaaien. Daarom heb ik geholpen door in het najaar door die fleurige straatjes in Groningen te zwerven, in het donker, af en toe om me heenkijkend om te checken dat niemand me die zaden in mijn buidel zou zien stoppen. Ik poogde om tot een mooi mengsel van veel verschillende kleuren te komen. Of dat gelukt is zal de de komende jaren gaan blijken…

Vooralsnog hebben zich planten in 2 kleuren gemanifesteerd. Het kostte die planten 2 jaar – van 2019 t/m 2021 – om tot bloei te komen. In het diep-donkerrood bloeide er vorig jaar eentje links van de voordeur en en een kleiner exemplaar op de Noordoost-hoek van het huisje, vlakbij de baanderdeur.

Purperkleurige stokroos op de Noordoost-hoek van “De Schuilplaats” in Norg. 16 juli 2021.

Naast het raam van de hoofdslaapkamer stond een felroze exemplaar uitbundig in bloei afgelopen jaar. Wat een hoogte heeft die weten te bereiken met zijn voeten in het schrale bouwzand (+ worteldoek!) onder en tussen de terrastegels en de bakstenen muur van ons vakantiehuisje!

Als de bestuivers een bloem lekker vinden is dit voor mij altijd een heerlijk excuus om de plant te vermeerderen. Dus heb ik in 2021 opnieuw stokrozenzaad in de kiertjes tussen de tegels en de muur gepropt. Dat zaad had ik in 2020 verzameld in die leuke straatjes in Groningen (die in de zomer echt de moeite van het bezoeken waard zijn, mocht u zin hebben in een fietstochtje vanuit “De Schuilplaats”, via de Onlanden naar de “Stad”). De stokrozen die vorig jaar, in 2021, al bloeide komen uit zaad dat ik in 2019 al in de grond had gestopt. Nou ja, “grond”… Die kiertjes en spleetjes dus.

De hommels beladen zichzelf vol met stuifmeel in hun dronken zoektocht naar nectar.

We hebben expres geen borders met aarde meer tussen het terras en de muur. In plaats daarvan stimuleer ik in deze rand graag juist díé planten die heel goed tegen een arme, droge, bestraatte bodem kunnen of deze zelfs nodig hebben om zich te kunnen handhaven. Andere planten die het hier goed doen zijn de koningskaarts, het bosviooltje en muurbloemen.

Auteur: rowan

Rowan schrijft graag over zijn passie voor ecologisch tuinieren, ook in het Engels, op sapienshabitat.com over zijn passion for ecological gardening. Als hij niet bezig is met de wereld om hem heen groener en biodiverser te maken, probeert hij inefficiënte, stroomverspillende software overbodig te maken. In zijn boek Why Programming Still Sucks biedt hij korte- en lange termijn alternatieven voor sofwareontwikkeling. In het kader van skin in the game, brengt hij samen met een paar compagnons de aanbevelingen uit dat boek in de praktijk in FlashMQ: een flitsend snelle MQTT hosting dienst.