Oranje havikskruid / devil’s paintbrush

Devil’s paintbrush – één van de Engelse volksnamen voor Pilosella aurantiaca – klinkt als een theatralere entree dan “oranje havikskruid”. P. aurantiaca is in Nederland trouwens niet inheems. In delen van Amerika, Canada en Australië wordt P. aurantiaca zelfs bestreden als een invasieve exoot – een “State Prohibited Weed” die de inheemse biodiversiteit bedreigt. Devil’s paintbrush indeed?

Lees verder “Oranje havikskruid / devil’s paintbrush”

Tuinjudaspenning (Lunaria annua)

Lunaria annua zaaddozen.
L. annua. Door Rasbak, CC BY-SA 3.0, Koppeling

Net als de narcis, heeft de naam “judaspenning” een wat macabere ontstaansgeschiedenis: toen Judas zich verhing, liet hij zijn 30 “penningen” – zijn beloning voor het verraden van Jezus – vallen onder de galg waaraan hij zichzelf verhing. Uit die 30 penningen zou judaspenning zijn ontsproten. En inderdaad, de ronde zaaddozen van de tuinjudaspenning doen denken aan muntstukken – vooral de gedroogde, zilverkleurige tussenschotten.

Lees verder “Tuinjudaspenning (Lunaria annua)”

Wilde akelei: ook in het roze

Toen ik onlangs trots vertelde over de wilde akeleien in onze bostuin in Norg, illustreerde ik die natuurnotitie met een paar foto’s van paarse akeleien, met de kanttekening dat er meer kleurvariaties bestaan dan alleen paars. En nu kwam ik mijn foto-archief warempel roze akeleien tegen!

Lees verder “Wilde akelei: ook in het roze”

Gewone vogelmelk: ongewoon mooi

Ornithogalum umbellatum – gewone vogelmelk – is een zeer sierlijk bolgewas dat van mei tot en met juni haar ongewone schoonheid tentoonspreid in haar sprookjesachtige domein: de bostuin bij ons vakantiehuisje in Norg, die ze deelt met veel andere stinsenplanten en voorjaarsbloeiers (zoals de narcis waar ik het kortgeleden over had).

Lees verder “Gewone vogelmelk: ongewoon mooi”

Tijloos – een stinsenplant om verliefd op te worden

“Tijloos” is een archaïsche naam voor Narcissus pseudonarcissus, beter bekend als de wilde narcis. Narcissus was tevens de naam van de Griekse jongeman die verliefd werd op zijn eigen reflectie. In sommige versies van de mythe kwijnde hij ter plaatse weg, gegrepen door zijn spiegelbeeld in het water. In andere versies smolt hij weg van de passie of ontnam zichzelf van het leven omdat hij nooit zichzelf zou kunnen krijgen. Maar in alle mythes ontsproot er een narcis daar waar Narcissus het leven liet.

Lees verder “Tijloos – een stinsenplant om verliefd op te worden”

Bosviooltje of maarts viooltje?

Al jarenlang – vermoedelijk een klein decennium – cultiveer ik het bosviooltje rondom ons vakantiehuisje in het bos in Norg. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, doet het bosviooltje het juist uitstekend buiten de zachte, humusrijke bosgrond. Viola riviniana is, net als Alcea rosea (de stokroos), zo’n soort die het goed doet in tegelspleten op het terras, of tussen de zwerfstenen (in bouwzand) die het grote zuidterras omsingelen als voedingsarme, bloemrijke border.

Lees verder “Bosviooltje of maarts viooltje?”

Stokrozen uit Groningen

Alcea rosea – de stokroos – is al in de 15de eeuw in Europa geïmporteerd vanuit zuidwest China. Voor mij is de stokroos vooral die bloem die veel Groningse straatjes zo opfleurt. Vaak heeft ze voor het ontkiemen in de Groningse buurtjes genoeg aan de spleetjes tussen de stoeptegels en de muur. Maar ze wordt ook veel in borders gezaaid, vaak in borders van maar een tegel breed.

Lees verder “Stokrozen uit Groningen”

De stijve zonnebloem: ingeburgerde immigrant

Helianthus × laetiflorus is de wetenschappelijk naam van de stijve zonnebloem. Het is niet sjiek om wetenschappelijke namen “Latijnse namen” te noemen. Dat leerde ik ooit van een oud-NJN’er, tevens bioloog. Hij wees me erop dat, ook al zijn veel wetenschappelijke namen ontleend aan Latijnse woorden, ze ook vaak afgeleid zijn van persoonsnamen; bovendien bestonden deze wetenschappelijke namen niet in het oude Rome.

Lees verder “De stijve zonnebloem: ingeburgerde immigrant”